Wat maakt MMA evenement organisatie in Nederland echt succesvol. Van vergunningen en veiligheid tot matchmaking, budget en promotie. Praktische inzichten, geen franje. Voor promotors, coaches en fans die kwaliteit en integriteit serieus nemen.
Veel MMA fans beseffen niet hoeveel planning, regels en vakmanschap schuilgaan achter een strak georganiseerd gala. MMA evenement organisatie draait om keuzes die veiligheid, sfeer en resultaat bepalen. Van vergunning tot matchmaking en van cage tot crew. Hier vind je de praktische lijnen waar promotors, coaches en vechters echt iets aan hebben. De feiten spreken voor zich.
MMA evenement organiseren tips
Eerlijk gezegd begint een strak MMA-event niet bij licht en vuurwerk, maar bij een glashelder sportief doel. Wil je regionaal talent pushen, een rivaliteitskaart bouwen of juist een premium avond neerzetten met paar toppers en veel storytelling? Dat keuze-idee werkt door in matchmaking, budget, marketing en zelfs de toon van je graphics. Wat wil je dat publiek na afloop zegt? Als je dat één zin kunt samenvatten, wordt alles eromheen simpeler.
Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat de meeste stress bij vechters preventief te managen is. Weightclass-regels op papier, medische checks met deadlines en transparantie over matchmaking (records, contractduur, stukschema’s) geven rust. Zet bijvoorbeeld al bij de aankondiging het weegmoment, rehydratiebeleid en handschoenmaat in de call sheet. Een basic pre-fight medical met bloeddruk, pols en een korte neurologische check, plus een arts die de kaarten kent, haalt veel ruis weg. Dat is wel cool, want het tilt het niveau meteen.
Het format leg je vast in een kort maar scherp draaiboek. Denk aan: aantal gevechten (bijv. 8–10), pacing (12–14 minuten per partij inclusief walkouts en jury), vaste pauzes (een 15-minuten break halverwege voor toilet/medisch/TV), en duidelijke cues voor productie. Plan ook de walkout-tijden per fight slot, zelfs al schuift het later iets. Het punt is: als je het tempo beheerst, voelt de avond professioneel en blijft de energie in de zaal. Overweeg een “fast lane” voor amateurs (kortere breaks, geen in-cage interviews) en meer opbouw voor co-main en main met langere intros.
Een vergeten bouwsteen is je juryprotocol en cutman-availability. Leg vast wie er beslist bij gelijkstand, hoe 10-8 wordt toegepast, en waar protesten naartoe gaan. Eén ervaren cutman voor de hele avond is riskant; beter is een hoofd-cutman plus back-up. Ik weet niet hoe jij erover denkt, maar één blessure bij de eerste partij mag nooit de rest van de kaart gijzelen. Plan daarom buffers: een standby-match (catchweight is soms nodig), flexibele pauze die je kunt inwisselen, en een “swing bout” die je verplaatst als tijd uitloopt.
Communicatie blijft de lijm. Werk met één bron van waarheid: een run-of-show die productie, medisch, security en cornerteams delen (PDF én gedeelde map). Kleurpolsbandjes voor toegangszones, een simpele groepsapp voor last-minute calls en een pre-fight briefing van 15 minuten voor alle corners. Als ik het me goed herinner werkt een micro-checklist per partij ook: gloves check, vaseline check, mondbitje check, deurcheck, tijdwaarneming check. Klinkt pietluttig, maar het scheelt paniekmomenten.
“Duidelijke weightclass-regels, medische controles en openheid over matchmaking halen de spanning omlaag en bouwen vertrouwen, echt waar.”
Geschiedenis Van MMA evenement organisatie
Vroeger was het vaak zoiets als improvise and pray. Voor zover ik weet kwam de omslag toen promotors en officials meer één lijn trokken: uniforme regels, betere medische presentie, en professionele scheidsrechters met evaluaties. Gevolg: strakkere pacing, minder incidenten en een publiek dat terugkomt. Ook amateurs kregen duidelijkere kaders, wat carrières verlengt en de stap naar pro logischer maakt. Maar neem het van mij niet aan; praat met oude rotten en je hoort exact dezelfde lijn.
- Definieer sportief en commercieel doel in één pagina
- Maak matchmaking-richtlijnen en houd je eraan
- Plan buffers voor no-shows en blessurevervangingen
Eigenlijk sluit dit direct aan op wat hierna komt: je format ademt pas echt als de zaal het ondersteunt. Straks bij de locatiekeuze gaat het over zichtlijnen, hoogte voor een lichtbrug, backstage-flow en die kleine dingen die het verschil maken, maar dat is weer een ander verhaal. Zo simpel is het.
Hoe kies je een locatie voor MMA-evenementen
Eerlijk gezegd begint de locatiekeuze pas echt na de capaciteitscheck. Wat je zoekt zijn zichtlijnen zonder pilaren, een plafondhoogte van zoiets als 6–8 meter voor een veilige lichtbrug, en serieuze laad- en losmogelijkheden zodat je niet met flightcases door een draaideur hoeft. Als ik het me goed herinner waren de soepelste productiedagen die met een laaddok op vloerhoogte en een interne route zonder drempels. Kijk ook naar de kleedkamerindeling: gescheiden ruimtes voor rood/blauw, een stille ruimte voor de arts, en korte looproutes naar warm-up en cage. Een venue met prettige akoestiek maakt call-outs van officials verstaanbaar en houdt het publiek betrokken; een hol klinkende sporthal slokt energie op. En ja, scheid publiek en backstage strikt: twee stromen, twee ingangen, nul gedoe.
Waarom is dit zo belangrijk? Omdat de flow van de avond valt of staat met beweging. Een route van 45 seconden van warm-up naar cage voelt strak; vijf minuten door een gang met bochten en branddeuren niet. Het punt is: als de looplijnen kort zijn, kun je pauzes strakker timen en blijft het momentum bij je main card.
Let op veiligheid en logistiek zonder vooruit te lopen op vergunningen (dat komt zo). Controleer of nooduitgangen zichtbaar en vrij zijn, of er een brandgang rondom de opstelling kan blijven, en of je een duidelijke scheiding kunt maken tussen VIP, pers en algemene tribunes. Voor zover ik weet waarderen gemeenten plattegronden met deze stromen duidelijk ingetekend; scheelt later discussies.
- Zichtlijnen: test vanuit lage, midden- en hoge rijen; meet desnoods met een laserhoogte voor de cage-rail
- Plafond & rigging: beschikbare hijspunten (SWL bekend), vrije hoogte, hijstijden
- Laaddok: parkeerplek voor truck/bus, interne route breedte ≥ 1,2 m
- Vloerbelasting: kN/m² voor cage + tribunes + truss
- Kleedkamers: aparte ingangen, water/ventilatie, privacy voor medische checks
- Stroom: 63–125A 3-fase of tie-in met gecertificeerde technicus
- Geluidsnormen: afspraken met de locatie over dB-limieten en eindtijd
MMA Cage en event uitrusting professioneel
Gebruik een wedstrijdwaardige cage: stevige mat (minimaal 30–40 mm high-density foam), correcte hekspanning zonder speling, en padding die ook de staanders en bovenrail volledig bedekt. Test het deurmechanisme (sluit snel, niet te stug) en de trap op antislip. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat de meeste issues ontstaan door slecht onderhouden scharnieren en losse pinnen; check dit met een dry run. Professioneel betekent ook: tijdwaarneming met back-up (twee klokken en een handklok), koordloze intercom voor productie, duidelijke medische set-up met AED en zuurstof, en brandblussers op vaste posities. Een UPS voor tijdwaarneming en audio is geen luxe.
- Technische rehearsal: volledige walkouts met licht en audio
- Noodscenario’s: lichtuitval, deur die niet sluit, towel-in, doctor stoppage
- Jury-communicatie: zichttest en headsets, back-up formulieren en pennen
Zo’n repetitie voelt misschien overdreven, maar neem het van mij niet aan: vraag je productiemanager na afloop hoeveel fouten je daarmee al hebt voorkomen.
MMA evenement organiseren vs kickboksgala organiseren
MMA is geen ring met vier hoekpalen. De vloerbelasting is anders, de veiligheidsperimeter rondom de cage is breder (minimaal 1,5 m vrij), en juryposities vragen andere hoeken omdat staanders het zicht kunnen breken. De cage verandert je lichtplan: je wilt verticale accenten zonder hinderlijke reflecties op gaas en padding; een ring-setup kopiëren geeft snel hotspots en schaduwen. Ook camera’s staan anders: floor cams niet te dicht op de deurzijde, handhelds met veilige uitstaproute. Lage rijen? Houd rekening met de bovenrail die zittend zicht wegneemt; tiered seating of een verhoogd deck lost dat op.
Plan je seats en catwalk rond één deurzijde voor soepele in- en uitgangen, en verplaats de DJ/announcer niet pal naast de jury om auditieve ruis te vermijden. Kopieer je een kickboksplan één-op-één, dan krijg je blind spots en timingsproblemen, echt waar. Een strakke walkout-tunnel met gecontroleerde bocht naar de cage is functioneel én dat is wel cool, maar dat is weer een ander verhaal.
Als dit allemaal klopt, sluit je naadloos aan op het veiligheids- en vergunningstraject uit het volgende hoofdstuk. En je format uit de vorige stap kan dan zonder gedoe landen in een locatie die het waarmaakt. Zo simpel is het.
MMA-evenement vergunningen en regelgeving Nederland
Begin vroeg bij de gemeente. Vraag de evenementenvergunning aan met een volledig veiligheidsplan, liefst 8–12 weken vooraf. Sinds de Omgevingswet draait veel om lokale APV-afspraken, dus check de specifieke termijnen. Lever plattegronden met publieks- en backstage-stromen, capaciteitsberekeningen, geluidsprofiel en een draaiboek met sleutelmomenten (inloop fans, main event, uitloop). Eerlijk gezegd scheelt een belrondje met wijkagent en brandweer je vaak een extra toetsingsronde.
Het vergunningsdossier leeft bij de gemeente, maar je kernteam moet het kunnen dromen. Werk met één veiligheidscoördinator die mandaat heeft, een heldere commandostructuur en een contactlijst met directe nummers van meldkamer, GHOR en locatiebeheer. Plan een site-walk met brandweer voor brandveiligheid (nooduitgangen vrij, blusmiddelen, noodverlichting) en een korte table-top met scenario’s: ontruiming van één tribunesectie, medische evacuatie uit de cage, stroomuitval. Het punt is: als iedereen z’n rol kent, blijft de toon kalm als het even spannend wordt.
Qua regelgeving wordt MMA in veel gemeenten getoetst met hulp van de Nederlandse Vechtsportautoriteit (VA). Meld je event daar en vraag erkende officials op; je krijgt toegang tot suspensies en medische richtlijnen. Sommige gemeenten stellen een VA-keurmerk of -melding verplicht; voor zover ik weet verschilt dat per regio, maar in de Randstad is die eis vrij gangbaar. Het mooie is dat de VA ook meekijkt met matchmaking en risicoprofielen. Dat is wel cool als je net opschaalt.
Geluidsnormen en eindtijden zijn geen bijzaak. Vraag tijdig geluidsontheffing aan met een realistische dB-curve en hou een meetlog bij met meetpunten aan de gevels. Wie wil er discussie aan de deur over een te harde subwoofer? Regel verzekeringen (aansprakelijkheid, ongevallen voor deelnemers, eventueel annulering) en werk met een gecertificeerde beveiligingspartij. Alcoholbeleid conform NIX18, tassencontrole, en een korte briefing voor stewards over crowd management: wachtrijen, tribune-uitgangen, en het scheiden van vechters- en publieksstroom. Als ik het me goed herinner wilden we ooit nog rookmachines inzetten, maar brandweer gaf aan: alleen met automatische uitschakeling en extra toezicht — maar dat is weer een ander verhaal.
“Zet je briefing met wijkagent en brandweer op één A4: plattegrond, bezetting, escalatielijnen, evac-routes. Kort, helder, direct.”
Veiligheid en medische protocol bij MMA-evenementen
Voor de medische lijn wil je een BIG-geregistreerde arts als ringside lead, paramedici met zuurstof en AED, en een afgesproken commotio-procedure. Pre-fight checks omvatten vitale functies, neurologische baseline, zicht/oculair en recente blessures; bij profs vragen sommige artsen ook om recente bloedwaarden. Richt een rustige triage-zone in buiten zicht van publiek, met schermen en voldoende licht. Bepaal vooraf de “no-go” criteria en geef de arts volledige beslissingsmacht om een partij te stoppen of een vechter te diskwalificeren voor deelname. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat 30/60/90-dagen schorsingen na KO/TKO de meest gehanteerde bandbreedte zijn; check wat jouw arts en VA adviseren.
Leg post-fight evaluaties vast, inclusief letselrapport en suspensielijst, en communiceer die diezelfde nacht naar gyms en de bond/VA. Stem transport af: staat er een ambulance stand-by of een snelle route naar de dichtstbijzijnde SEH, inclusief ophaallocatie buiten het publiek? Maak een checklist voor corner-kits (geen glas, geen vaseline-tubes zonder dop), en hou een back-up zuurstoffles paraat. Maar neem het van mij niet aan: laat je arts de lijst leiden en teken de bevoegdheden in je draaiboek.
- Medische leiding met bevoegdheden en beslissingsmacht
- Duidelijke rapportage voor blessures en suspensies
- Afstemming met lokale hulpdiensten en transport
Gemeenten vragen vaak details over aantal partijen, leeftijdscategorieën, pro/amat en eindtijden. Wees concreet; matchmaking en vergunning haken hier op elkaar in. En denk vooruit voor je budget: artsen, beveiliging, verzekeringen en eventuele geluidsmetingen zijn vaste posten die in de volgende fase terugkomen. Zo simpel is het.
MMA evenement kosten vs opbrengsten
Eerlijk gezegd begint het echte gevecht al bij je begroting. Zet je kostenstructuur vroeg neer en splits die in vaste en variabele posten. Vaste kosten zijn de zaalhuur (vaak met aanbetalingen en borg), techniek voor licht/geluid, de cage (huur of bouw, inclusief keuringskosten), verzekering, medische staf en officials. Variabel zijn marketing (met duidelijke CPA/ROAS-doelen), productie-uren, travel en hotel voor teams waar nodig, en vechtersvergoedingen met bonussen of ticketdeals. Vraag meerdere offertes aan, zet per post een realistische range en noteer ook de kleine dingen: ringmat-reiniging, handwraps, tape, mouthguard-checks en de nachtwaker van de locatie. Het lijkt klein, maar stapelt razendsnel.
Het punt is: je kunt winstgevend lijken op papier en toch zonder cash komen. Workback-planning helpt. Wanneer komen sponsorbetalingen binnen? Hoeveel procent aanbetalen bij locatie en cage? Ik denk dat het was 30 tot 50% bij contract, rest een week vooraf; check dat. Leg een cashflow-kalender naast je P&L en blokkeer uitgaven die niet kritieke paden raken. Voor zover ik weet vraagt een goede verzekeraar één keer een scherp dossier, daarna ben je sneller door acceptatie. Bouw een reservering/borg in voor onvoorziene kosten (minimaal 10%), zeker wanneer je voor het eerst draait of met een nieuwe venue werkt.
Cashflow en scenario’s
Werk met drie scenario’s voor ticketing en sponsoring: worst, base en best. Reken je break-even terug naar stoelen: aantal beschikbare stoelen x gemiddelde ticketprijs – comp tickets – transactiekosten. Wil je de zaal vol of de marge gezond? Dat is soms een andere keuze. Geef prijsdifferentiatie richting; vak A premium met hospitality, vak B regulier, staand voor de sfeer. Gebruik early-bird zeer beperkt en stop op tijd, want late kortingen doden vertrouwen. Als ik het me goed herinner, rekenden we ooit met zoiets als 20% no-show op free guestlists; zet dat in je forecasting, anders kijk je jezelf rijk.
Opbrengsten komen niet alleen uit kaartverkoop. Bouw een menu: ticketing (tiers, bundels), hospitality (VIP-tafels, meet & greet, backstage tour), merchandise (caps, fight posters, event-tee), lokale sponsors en eventueel pay-per-view/streaming voor wie niet kan komen. Bundel waarde voor partners via contentpakketten en gym-activaties: shortform video’s met hun logo, vechter-profielen voor socials, een sponsor van de “Submission of the Night”, een gym-tour met clinics voor jeugd. Fans kopen terug op beleving; early access, goede sightlines, helder geluid, snelle bar. Kortingen op het laatste moment? Werkt kort, maar ondermijnt je merk, echt waar.
Hou operationele lekken dicht. Overtime van crew na curfew tikt aan, net als extra schoonmaak bij vloerbeschadiging of geluidsboetes als je DB-limiet overschrijdt. Plan strakke wissels tussen partijen en test de walkout-tijden met de lichtploeg zodat je niet elke ronde 90 seconden verliest. Nou, en vergeet ticketfees: sommige platforms storten pas na event; dat is dodelijk voor cashflow. Overweeg gespreide uitbetalingen of een voorschot.
- Maak een P&L met best-, base- en worst-case
- Betaal officials en medische staf altijd op tijd
- Contracteer verzekeringen en stel borg voor onvoorziene kosten
Nog iets wat vaak onderschat wordt: vechtersvergoedingen versus kaartverkoop. Stel duidelijke afspraken op over purse, win-bonus en eventuele ticketkickbacks, met transparante afrekening na het event. Dat voorkomt gezeur en bouwt vertrouwen met gyms. Als je dat strak regelt, krijg je betere match-ups en een stabieler netwerk, en dat is wel cool. Volgende stap is finesse in matchmaking en de juiste officials aanstellen, want geloofwaardigheid verkoopt tickets zonder dat je aan je prijzen hoeft te sleutelen, maar dat is weer een ander verhaal. Zo simpel is het.
Beste MMA evenement organisatie Nederland
Een evenement wordt pas geloofwaardig als de sportieve basis klopt. Niet je poster, maar je matchmaking en officials maken het verschil. Matchmakers die per record, niveau en recente vorm werken, geen last-minute weightclass-switches toelaten en kampinformatie eerlijk delen met beide teams: dáár begint het. Een ervaren scheidsrechter, onafhankelijke juryleden en een capabele cutman zijn wat mij betreft non-negotiable. Fans voelen het meteen als dit strak staat, echt waar.
Het punt is: transparantie betaalt zich uit in betere gevechten én in vertrouwen. Werk met duidelijke criteria. Een 3-0 prospect zet je niet tegen een 1-4 veteraan die vijf kilo zwaarder is. Zet stijlmatch-ups neer die sportief kloppen: striker vs striker op vergelijkbaar niveau kan vonken geven, maar durf ook technisch grappling-talent te matchen met iemand die defensief sterk is, zodat het geen mismatch wordt. En als er kampinformatie is – blessuregeschiedenis, recente wissel van gym, korte camp – communiceer gelijktijdig naar beide kanten. Eerlijk gezegd zie je dan minder afzeggingen.
Medische veiligheid staat ernaast, niet erná. Werk met wachttijden na TKO- of KO-verlies en respecteer medische suspensies die door de ringside-arts of commissie worden opgelegd. Voor zover ik weet hanteren veel Europese organisaties zoiets als 30 dagen na TKO en 60 tot 90 dagen na KO, maar check dit met je artsenteam. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat sommige bonden een escalatiebeleid hebben bij herhaalde KO’s binnen 12 maanden. Het lijkt me verstandig dat in je reglement op te nemen en vóór contractering te delen met alle teams.
Hou je informatiehuishouding strak. Een actuele database met records, gewicht, reach, medische notities en laatst gemeten cut-geschiedenis voorkomt gedoe. Als ik het me goed herinner ging het in een klein regionaal event mis omdat een vechter twee weken eerder al een TKO had gehad; niemand had het gemeld. Dat wil je nooit. Koppel daarom je registratie aan een verplichte pre-bout medische check en vraag om kampdocumentatie van de gyms. Maar neem het van mij niet aan: maak er een proces van met deadlines en reminders.
Officials regelen is veel meer dan “we hebben een ref”. Kies een scheidsrechter met ervaring in momenten als late fight IQ-fouten, fence grabs en grounded knees. Brief de jury op uniforme interpretatie van 10-9/10-8 en effectieve scoring-criteria. En zet een neutrale cutman neer die snel bloedingen dicht, zwellingen managet en niet in paniek raakt. Dat is wel cool om van dichtbij te zien, maar het redt ook wedstrijden die anders onnodig gestaakt worden.
Communicatie naar teams is waar je reputatie wordt gemaakt. Werk met een vaste tijdlijn: matchaanbod met duidelijke voorwaarden (gewicht, ronden, handschoenmaat) zes weken vooraf; medische paper trail en staredown-planning twee weken vooraf; 72-uur bevestiging; officiële weigh-in met margebeleid (ik denk zoiets als 0,9 kg afhankelijk van klasse), en een korte backstage briefing op fight day. Wil je dat gyms hun talenten blijven sturen? Lever consistentie.
- Gebruik een actuele database met records en blessures – koppel aan medische checks en noteer wachttijden na TKO/KO.
- Conformeer aan uniforme regels en duidelijke corner-instructies – stuur je reglement vooraf en handhaaf consequent.
- Houd een pre-fight rules meeting met alle teams – scheidsrechter leidt, concrete casussen, ruimte voor vragen.
Zo bouw je sportieve integriteit die ook commercieel werkt: betere matchups leveren spannendere rondes op, en die verhalen nemen we straks mee in de promotie. Fans merken wanneer iets klopt, en gyms ook. Zo simpel is het.
MMA-evenement promotie strategieën
Vertel verhalen, geen losse posters. Een poster met twee hoofden en een datum doet weinig; een mini-docu over twee lichtgewichten uit Rotterdam en Vlaardingen, met heel verschillende gym-culturen en stijlen, verkoopt wél. Laat coachquotes horen, film de rit naar de ochtendtraining, en leg kort uit waarom orthodox vs southpaw hier spannend is. Je promotie moet hetzelfde gevoel van sportieve integriteit ademen als je matchmaking, anders voelt het hol.
Contentritme Dat Bouwt Naar Fight Night
Werk in content sprints. Het punt is: je bouwt spanning in lagen. T-21 dagen: teaser van 20 seconden met namen en gyms. T-14: profielvideo per vechter (90 sec) met één herkenbare hook, zoals “ex-judoka die via MMA zijn rust vond”. T-10: korte rules-explainer met je scheids of juryvoorzitter; 45 seconden over scoringscriteria voorkomt boegeroep. T-7: staredown in een gecontroleerde setting; pak de blikken, niet het geschreeuw. T-5: training clips, focus op gameplan-dynamiek (cage control, scrambles). Fight-week: dagelijkse 15-seconden Reels of TikToks, één audioclip uit een podcast met de headliner, en een routevideo naar de venue. Klinkt strak? Is het ook, als ik het me goed herinner werkte dit zelfs bij een regionale show met 1.200 zitplaatsen.
Samenwerken met Nederlandse gyms en regionale media maakt het menselijk. Laat gyms hun eigen edits posten, maar geef ze een map met assets: logo’s, lower-thirds, UTM-links. Regionale omroepen (zoiets als Omroep Brabant of RTV Rijnmond) happen eerder als je een lokaal haakje aanbiedt: “havenwerker die ’s avonds bantamweight vecht”. Een korte perskit met bio’s, records (verifieerbaar), foto’s en een duidelijke regelkaart helpt echt. Podcast-gastoptredens bij Vechtersbazen of kleinere regionale shows geven die extra lagen aan het verhaal; dat is wel cool als twee tegenstanders elkaar daar even kruisen.
Ticket-tracking links per vechter zijn geen nice-to-have maar je marketingkompas. Geef elke vechter een unieke link en QR-code op hun visuals. Meet conversie per kanaal en per vechter, en verleg budget. Doet de featherweight uit Utrecht 27% van de sales? Versterk zijn content en zet geo-targeting aan in een straal van 20 km. Werkt WhatsApp-sharing beter dan Instagram? Dan bouw je shareable visuals van 1080×1350 met korte copy en directe CTA. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat een simpele incentive (bijv. fan-early-entry of meet-and-greet voor de topverkopers) het nog 5-10% kan duwen. En ja, een fight-week nieuwsbrief met dagkoers: nieuwe match-order, medische checks rond, weerbericht, en “deur open 17:30” scoort.
- Huishoudelijke info vroeg communiceren – deuren open, tijden, parkeren, tassenbeleid. Kort, duidelijk, visueel. Een routekaartje doet wonderen.
- Community-acties met gyms en lokale ondernemers – denk aan een open workout op het plein, kortingsbon bij de sportspeciaalzaak, of een pre-fight koffieactie. Fans delen wat dichtbij voelt.
- Aftermovie en highlight clips binnen 48 uur live – momentum is vers. Zet 3 vertical highlights diezelfde nacht klaar; de lange aftermovie volgt binnen twee dagen.
Eerlijk gezegd is meten op bereik zonder verkoopdata zonde. Stuur op conversie, niet ego-metrics. Gebruik simpele dashboards: per dag verkochte kaarten, heatmap per stad, en cost-per-sale per adset. Draait een adset duur? Kill it. Presteert organische content van de ground-and-pound specialist? Uitklappen en hergebruiken als paid.
Tot slot: plan contentproductie alsof het een gevecht is. Shotlist, call sheet, redundante mics, en iemand die de vertical-safe zone bewaakt. Na het event duw je UGC, officiële highlights en korte quotes van officials en artsen door elkaar – dat houdt de geloofwaardigheid hoog en de feed levend. Daarna ga je, in de volgende fase, richting draaidag en debrief, maar dat is weer een ander verhaal. Echt waar.
Van vergunning tot matchmaking zo bouw je een veilig en winstgevend MMA-evenement in Nederland
MMA Evenement Organiseren Zonder Ervaring
Eerlijk gezegd begint een strakke draaidag bij een run-sheet per minuut en één floor-manager die te allen tijde mag beslissen. Geen comité op headset, één stem. Dat geeft rust en tempo.
Het punt is: een goede run-sheet benoemt álles. Walkout-cues, opkomstmuziek, cage-doors open/close, stare-down spot, medisch signaal, omroepmomenten, sponsor-reads, pauzes en exact wie de cue geeft. Gebruik kleuren of initialen voor verantwoordelijkheid. Werk met twee radio-kanalen: command (alleen floor, productie, scheids, timekeeper) en support (bar, tickets, security).
“Rust in de radio is rust in de zaal.”
Wie geeft het startsein als de muziek niet uitgaat? Dat staat dus in de run-sheet, mét back-up.
Voor elke partij hanteer je een korte, vaste fight-ready check:
- Cage droog, mat zonder tape-resten; dweil, schoonmaakdoek en spray gereed.
- Handswraps/handschoenen centraal gecheckt en gelabeld; corner wristbands zichtbaar.
- Timekeeper test gong/horn en heeft een analoge back-up stopwatch.
- Audio test cue-in/cue-out; back-up track op USB. Mic van announcer op groen.
- Officials op positie; dokter op stoel aan blue- of red-side, route vrij.
- Security bewaakt walkout en houdt publiek achter lijnen; nooduitgang niet geblokkeerd.
Klinkt simpel? In de praktijk win je minuten per partij. Die minuten zijn het verschil tussen lekker op schema en vechters die warm afkoelen backstage, wat je echt niet wilt. Ik ben er niet 100% zeker van maar ik denk dat voor sommige gemeenten een AED zichtbaar aanwezig zijn zelfs verplicht is; sowieso: AED opgeladen, ehbo-koffer open en zuurstof binnen handbereik.
Een korte crew-briefing per blok (bijv. voor de prelims en voor de main card) houdt iedereen scherp. Vijf minuten staand: “tempo omhoog bij stool checks”, “camera pakt coach quotes in de kooi niet meer”, “bar sluit 2 minuten pre-fight”. Als ik het me goed herinner bespaarden we ooit zo zes minuten op drie partijen. Klein, maar over een avond tikt dat aan.
Over veiligheid gesproken: spreek een medical hold-signaal af (bijv. rode kaart omhoog door de dokter). Floor roept “hold”, audio dimt, announcer zwijgt, camera op publiek. Corner krijgt maximaal twee mensen in de kooi, cutman werkt front-first, en alleen de scheids beslist over vervolg. Voor zover ik weet vraagt de Vechtsportautoriteit ook om een incident-registratie; leg vast wat er gebeurde en wie besliste.
Centraliseer handswrap-controle. Eén tafel, één official, stempel erop. Amateurs met dikkere handschoenen en eventueel scheenbeschermers; pro’s volgens klasse, dat spreekt. Zo voorkom je discussies in de tunnel. En ja: houd een kistje met extra bitjes, enkelbandage en tape achter de hand. Dat is wel cool als je een vechter redt van een no-contest door een kapotte mouthguard, maar neem het van mij niet aan.
Na afloop volgt de debrief. Kort, eerlijk, zonder ego. Officials, artsen, coaches, vechters, fans: vraag gericht. Waarom liep fight 4 uit? Waar lag de dode hoek voor een judge? Was het geluid bij ring A te hard? Verzamel concrete punten, geen vage gevoelens. Echt waar: kleine tweaks in logistiek en communicatie leveren enorme winst in beleving en veiligheid.
Documenteer alles. Bewaar de run-sheet als versie 1.3, voeg een change log toe (“timekeeper back-up toegevoegd”, “corner cap op max 2”), en houd een incident log bij met tijdcodes. Pas je draaiboek aan voor de volgende editie en train nieuwe crew op die versie. De aftermovie is leuk voor socials, maar een opgeschoond draaiboek betaalt je volgende show terug — maar dat is weer een ander verhaal.
Een sterk MMA-evenement is nooit toeval. Het is de optelsom van duidelijke doelen, strakke processen en respect voor veiligheid en sportieve integriteit. Wie consequent plant, meet en bijstuurt, bouwt vertrouwen bij vechters, fans en partners. Blijf realistisch in kosten, selectief in partners en transparant in communicatie. Simpel gezegd, professionaliteit wint altijd.
